روزنامه شهروند
1397/02/11
امید به حفظ خانه بزرگان
مهتاب جودکی| خانه فروغ فرخزاد را نجات ندادند، مدیر وقت میراث فرهنگی تهران گفته بود: «نمیشود که خانه هر کسی را که دو روز در آن زندگی کردثبت ملی کنیم.» آبان سال 95 بود که این خانه در دروس تخریب شد. خانه غلامحسین بنان را هم نجات ندادند، خانه در جمالآباد نیاوران بود و آبان 92 ویران شد. انگار که هیچوقت استاد آوازی آنجا زندگی نکرده. بودهاند خانههای بسیار دیگری که دیده نشدند و دست آخر فقط خاطره آنها به جا ماند و خانههای بسیار دیگری هم خاک میخورند. خانههای مشاهیر، در گوشهگوشه شهر، نقشهای فرهنگی ساختهاند و مدتی است که موجی برای بازسازی آنها به راه افتاده است و دوستداران میراث و فرهنگ به اینکه بناهای بازمانده خریداری و مرمت شود، امیدوار شدهاند.
امید بعد از افتتاح خانه موزه سیمین دانشور و جلال آلاحمد در دلها جوانه زد. شهرداری تهران خانه را سال ۱۳۹۳ خرید و بازسازی کرد. سه روز پیش در مراسم افتتاحیه خبر آمد که شهرداری خانه نیما یوشیج را هم بهزودی میخرد؛ خانهای که بسیاری نگران سرنوشتش هستند و چندی پیش یکی از خریدارانش به «شهروند» گفته بود که «می خواهم این خانه را به سفرهخانه تبدیل کنم.»
سرپرست شهرداری تهران خبر را اینطور اعلام کرد: «در آینده نزدیک خانه نیما یوشیج را خریداری میکنیم. بودجه خرید این خانه تأمین شده است و به محض خریداری مرحله مرمت، احیا و حفاظت خانه شروع خواهد شد. تهران مشاهیر بسیاری دارد. میخواهیم علاوه بر پایتخت اداری کشور به پایتخت ادبی و هنری تبدیل شود.» خانههای بازمانده بسیاری هستند که در شهرهای مختلف خاک میخورند و باید دیده شوند
مثل خانه پدری صادق هدایت که در منطقه 12 تهران رها شده، دیوارهایش ترک خورده، ستونهایش را موریانه خورده و خبری از موزه شدنش نیست.
مثل خانه حسن پیرنیا، مرد قانون ایران که در میانه سده نوزدهم میلادی در خیابان منوچهری تهران (بین لالهزار و فردوسی) بنا شده. مشیرالدوله نخستین کتاب تاریخ ایران باستان، نخستین قانون مدون حقوق بینالمللی به زبان فارسی و همینطور فرمان مشروطیت را در همین خانه نوشته و تدوین کرده است.
مثل خانه قاجاری فریدون رهنما، روزنامهنگار، شاعر و سینماگر که به دلیل
ساخت و سازها مهجور مانده و میان برجهای بلندی که باغهای نیاوران را تخریب کرده محصور شده است.
مثل خانه ملکالشعرای بهار در خیابان طالقانی، خیابان ملکالشعرای بهار، کوچه گوهر، پلاک 9. این خانه مربوط به اواخر دوران پهلوی اول و تقریبا هفتاد ساله است. محمد تقی بهار شاعر، مورخ، محقق، روزنامهنگار، سیاستمدار تا وقتی در سن 20 سالگی به مشروطه متصل نشده بود، خانهای در تهران نداشت و حالا این خانه مثل خانه عارف قزوینى، شاعر و تصنیفساز نامدار که عکسهای منتشر شده از آن در قزوین نشان از روزگار ناخوشش دارد. خانهای متروک و مخروب که دیگر هیچ رنگوبویی از روح شاعر ندارد و هر شب بیم آن میرود که تخریبش کنند.
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
کمکهزینه 2میلیونتومانی برای 30هزار خانواده زلزلهزده
چرا فکر میکنید آمدهام آمریکا خوشگذرانی؟
امید به حفظ خانه بزرگان
قورباغه ایرانی در بازار جهانی
در جستوجوی انسانیت در کره شمالی
امروز اتاق جنگِ علیه ما، وزارت خزانهداری آمریکاست
11 پرونده تخلف شهرداری تهران گم شده است
مشق کوچ درس زندگی
سودای شهرت و پول؟!
دستور قضائی برای مسدودسازی تلگرام صادر شد
طاعون بیاعتمادی
پیراهن شترگاو پلنگ استقلال!
تماس مستقيم!
تسلیت