برای مترو و اتوبوس‌سواران بی‌نوا!

چند روزی صبر کردم تا شاید ستاد محترم و معزز مقابله با کرونا از تصمیم خود عقب‌نشینی کند تا سوژه این یادداشت کان‌لم‌یکن شود اما نشد!
القصه؛این ستاد مصوب کرده که در راستای کاهش میزان ابتلای مردم به ویروس منحوس،ساعت کار حمل و نقل عمومی از جمله مترو و بی‌آر تی تا ساعت 20 باشد. این ستاد همچنین چندین گروه شغلی را موظف کرده تا ساعت 18 دائر باشند.
طی چند روز گذشته گزارش‌های متعدد تصویری و مکتوب از شرایط شهر در رسانه‌های مختلف از جمله صدا وسیما منتشر شده که اولا بسیاری از صنوف این مصوبه را رعایت نکرده‌اند و بعد از ساعت 18 نیز دائر بوده‌اند و مردم بسیاری نیز به دلیل تعطیلی زود هنگام حمل و نقل عمومی سرگردان شده اند.لیکن ستاد مقابله با کرونا تاکنون نه توضیحی داده و نه توجیهی آورده.
بنده اگر به نیت آقایان در ستاد شک داشتم قطعا می‌نوشتم که این افراد این تصمیم را گرفتند تا مردم را عصبانی کنند و از سوی دیگر با یک زد و بند، پولی را در جیب تاکسی‌های اینترنتی بگذارند!اما چون همگان می‌دانیم اعضای ستاد نشسته‌اند تا فکری و چاره‌ای برای این شرایط اسفناک کنند و به قول معروف نیت خیر دارند با دید مثبت به ماجرا می‌نگریم.


به هرحال اظهر من الشمس است که چنین خروجی‌هایی نتیجه عدم کارشناسی و دقت است.یعنی افرادی که دور میز نشستند و به این نتیجه رسیدند چنین محدودیت‌هایی را لحاظ کنند متوجه نبودند دقیقا پای مبارک شان را روی خرخره قشر مستضعف گذاشته و در حال فشار هستند!
زیرا مغازه داری که اصل در آمد و فروش‌اش بعد از ساعت 18 است مجبور است دائر باشد زیرا بنا نیست دولت اجاره او را بپردازد و یا سفره خانواده او را پر کند.مردمی(قشرکارگر) هم که بالطبع تا ساعت 22 مشغول هستند مشخص نیست چگونه باید شب به منزل بازگردند.هزینه تاکسی اینترنتی به طور متوسط حدودا نیمی از حقوق یک ماه کارگر را می‌بلعد تازه اگر آن کارگر دریافتی‌اش 3 میلیون تومان در ماه باشد و منزل‌اش مرکز شهر قرار گرفته باشد نه در حاشیه و شهرهای اقماری.
به سادگی می‌توان به این نتیجه تلخ رسید که با حفظ احترام و عرض ارادت، دوستان اعضای ستاد مقابله با کرونا نه قوه کارشناسی چشمگیری دارند و نه از حال و روزگار مردم خبر دارند.
البته این موضوع خیلی ساده قابل جبران بود.اگر آقایان حداقل اعضای شورای شهر تهران را دعوت می‌کردند و دعواهای سیاسی را کنار می‌گذاشتند، می‌توانستند به این نتیجه بدیهی برسند که چگونه این تصمیم به جامعه کارگری و قشر ضعیف آسیب می‌زند.هنوز هم دیر نیست.اینکه دولت از نظر مالی در تنگناست قبول اما آیا از نظر فکری هم مشکل و محدودیتی وجود دارد؟می شود با دعوت از چند کارشناس خبره و مستقل و ایضا حضور مسئولان مرتبط تصمیم بهتر و نیک‌تری گرفت.انشاالله.