آقای رئیس‌جمهور! حرف‌های شما را دشمن هم شنید

سرویس سیاسی جوان آنلاین: ممکن است کسی بگوید این حرف‌ها نوعی طلبکاری و زیاده‌خواهی از رئیس‌جمهور و دولت است! اما این‌ها حرف‌های من نیست، اتفاقاً بخشی از اظهارات آقای رئیس‌جمهور در همین نشست خبری است! حرف‌هایی که به نوعی مخاطب آن خود دولت است، اما ایشان آن را به شکل یک مطالبه مطرح کرد!
اما اگر یک ایرانی وطن دوست نبودم و اجازه می‌یافتم در این نشست حاضر شوم، با مرتب کردن فهرستی از ایرادات تفرقه‌افکنانه به رئیس‌جمهور ایران می‌گفتم: «آقای رئیس‌جمهور! چرا ساکت نشسته‌اید، در حالی که سه لایحه مهم دولت اولویت مردم ایران است، اما مجلس به دنبال مصوبات خودش است؟! شما می‌دانید که کارشناسی دولت را نمی‌توان با کار مجلس قیاس کرد و خواباندن لوایح دولت خوب نیست. مجلس جمهوری اسلامی با وزارت بازرگانی مخالفت کرد، در حالی که مشکل در دو دقیقه حل می‌شد، اما مجلس لایحه را بایگانی کرد. وکیل‌الدوله از حرف‌های بی‌معنای این روزهاست. آقای روحانی چرا از افکار عمومی نمی‌پرسید که چرا فقط به دولت حمله می‌کنند؟ اگر کسی به دولت فحاشی کرد و تهمت زد، چرا تشویق می‌شود؟ کسی جرئت می‌کند در کشور به قوه قضائیه یا نیرو‌های مسلح فحاشی کند؟ فردایش چند نفر احضار می‌شوند!»
احتمالاً حدس زده‌اید که این بار هم سخنان خود رئیس‌جمهور بود که استفاده شد! در واقع به همین راحتی آقای روحانی جایی که باید پاسخگو باشد، به نوعی طلبکار است و جایی که باید به عنوان حافظ قانون اساسی به وحدت ملی کمک کند، در کار تخطئه قوای دیگر و حتی نیرو‌های مسلح قدم برمی‌دارد!
این که رئیس‌جمهور در سخنانی که بازتاب بین‌المللی دارد، بگوید چرا جرئت انتقاد از دولت را دارید، اما جرئت انتقاد از نیرو‌های مسلح را ندارید، اتفاقاً از همان مواردی است که آقای روحانی خودش می‌گوید فقط در ایران یافت می‌شود!


چطور می‌توان میان دولت با نیرو‌های مسلح قیاس کرد؟! چرا ایشان مدعی است که از دستگاه قضا یا مجلس انتقادی وجود ندارد؟! آیا صفحات روزنامه‌های همسوی دولت را در انتقاد بی‌محابا از آن دو قوه دیگر نمی‌خواند؟! یا می‌خواند، اما چون به دلش می‌نشیند، آن را به عنوان یک مسئله قابل نقد به یاد نمی‌آورد؟!
به عنوان کسی که ۲۶ سال است از زیر سقف تحریریه خارج نشده‌ام، گواهی می‌دهم که در هیچ دوره‌ای از قوه قضائیه تا این حد برای نقد دستگاه قضا و حتی شخص اول آن در بین خبرنگاران احساس ایمنی وجود نداشته است.
سخنان آقای رئیس‌جمهور در نقد مجلس و استنکاف از اجرای مصوبات آن که حتی در همین نشست خبری به آن اشاره شد، به کنار، اما این روز‌ها کار دولت به جایی رسیده که حتی رئیس دفتر آقای روحانی نیز مانند یک قوه مستقل پا را از حد جایگاه و شخصیت خود فراتر می‌گذارد و برای دو قوه دیگر و شورای عالی امنیت ملی و نهاد‌های مختلف رجز می‌خواند و خط و نشان می‌کشد؛ و می‌توان ادعا کرد در هیچ دوره‌ای دولت و حتی یک جایگاه رئیس‌دفتری تا این حد خوراک برای نقد دستگاه‌های دیگر در رسانه‌های داخل و خارج فراهم نکرده‌اند.
آقای روحانی می‌گوید: «یک مشکل ریاست‌جمهوری همسویی مخالفان دولت با مخالفان خارجی علیه نظام است.»
آیا اگر ده‌ها همسویی دولت با مخالفان خارجی علیه نظام در فهرستی مرتب شود، آقای روحانی پاسخی برای آن‌ها دارد؟ مشکل کشور ما همین تفرقه‌هاست و همین خصومت‌های برادران مسلمان با یکدیگر و همین مقابل اجنبی یقه یکدیگر را گرفتن و دریدن، آن‌هم مقابل دشمن کینه‌توز خصومت‌پیشه مکاری که از برجام و تحریم بی‌سابقه اقتصاد ایران گرفته تا اعدام یک جاسوس یا چندوچون حکم قضایی برای یک پدر قاتل یا حتی برای مرگ یک پلنگ یا نهنگ در ایران، چنان پشت هم ایستاده‌اند و وحدت نظر و رویه دارند که گویی برادران دینی در صف نماز و عبادت هستند!
آقای روحانی هم از منتقدان به دادگاه شکایت می‌کند، هم آنان را به انواع الفاظ ناشایست می‌نوازد و هم به‌موقع خود مظلوم‌نمایی می‌کند و در سایه حمله به منتقدان، دو قوه دیگر و حتی نیرو‌های مسلح کشور را می‌نوازد! او همه چیز را گفت، اما نگفت که به عنوان رئیس‌جمهور چطور یک نشست خبری را به صحنه منازعه با قوای داخلی و رسانه‌ها و منتقدان تبدیل می‌کند؟! این رویه آقای روحانی در روزگاری که ما به وحدت مقابل اجنبی بیشتر احتیاج داریم، آدمی را به یاد سخنان مولا علی در آخرین ماه‌های عمر می‌اندازد که چه مظلومانه می‌گفت: «شام (دشمن) به زودى بر شما (اهل کوفه) غلبه خواهد کرد، زیرا آن‌ها در یارى کردن باطل خود، وحدت دارند و شما در دفاع از حق متفرّقید. شما امام خود را در حق نافرمانى کرده و آن‌ها امام خود را در باطل فرمانبردارند. آن‌ها نسبت به رهبر خود امانتدار و شما خیانتکارید، آن‌ها در شهرهاى خود به اصلاح و آبادانى مشغولند و شما به فساد و خرابى. اگر من کاسه چوبى آب را به یکى از شما‌ها امانت دهم مى‌ترسم که بند آن را بدزدید.»
چنین مباد که ما شیعیان علی نیز به جان هم بیفتیم و دشمنان در باطل‌شان مقابل ما پشتگرم یکدیگر باشند.