روزنامه آرمان ملی
1400/03/03
تصويبFATFدست مخالفان احيای برجام را خالی می‌كند
آرمان ملی- علیرشــا پور حسین: یکـی از نماینــدگـان مجلـس در جـلسـه علنـی روز گذشتـه در تـذکری شفـاهی در خصوص مذاکرات وین اذعان کرده که تیم مذاکره‌کننده باید مصوبات مجلس در قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریمها و صیانت از منافع ملت ایران را مورد توجه قرار دهد و از اول خرداد باید اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی و نظارت‌های فراتر از پروتکل متوقف شود؛ نظارت‌‌ها باید منحصر بر پادمان باشد و نه بیشتر. او گفته ذخیره‌سازی اطلاعات باید به صورت کامل متوقف شود و آژانس باید به صورت رسمی از طریق سازمان انرژی اتمی موارد مطرح شده را به صورت رسمی اعلام کند. این نماینده مجلس مدعی شده که تیم مذاکره‌کننده باید توجه کند که کلیه مباحث مطرح‌شده در مذاکرات وین در صورتی که مورد تایید مجلس باشد، ارزش دارد، اگر مجلس مفاد مذاکرات را تایید نکند، توافق رسمیت ندارد. از سوی دیگر نگرانی‌هایی نیز در خصوص جزئیات برجام و آنچه پس از آن اتفاق خواهد افتاد به وجود آمده است که سوالات زیادی را نیز در ذهن ایجاد می‌کند؛ برجامی که مشخصا به تنهایی نمی‌تواند گره‌گشای مشکلات زیاد این روزهای کشور باشد. در راستای بررسی این مساله «آرمان ملی» گفت‌و‌گویی با دیاکو حسینی، مدیر برنامه مطالعات جهانی مرکز بررسی‌های راهبردی ریاست‌جمهوری داشته است که در ادامه می‌خوانید. اساسا مذاکرات وین در راستای ایجاد تغییر در برجام است و آیا امکان ویرایش مواردی همچون مکانیسم ماشه وجود دارد؟ مذاکراتی که امروز در وین در جریان است، مبتنی‌بر احیای دقیق و کامل برجام است تا تمامی طرف‌ها به آنچه در گذشته تعهد داده‌اند، عمل کنند. بنابراین حتی اگر قائل به وجود نواقصی در برجام باشیم، به آنها در این دور از گفت‌و گوها رسیدگی نمی‌شود و صرفا مبتنی‌بر این است که کشورها به تعهدات گذشته خود بازگردند؛ فارغ از اینکه چه مشکلاتی در این عرصه وجود دارد. مشخصا جزئیات مذاکرات امروز به صورت کامل در وین مشخص نشده است اما بعید به نظر می‌رسد بحثی در خصوص حذف مکانیسم ماشه انجام شود یا توافقی در این خصوص در وین شکل گیرد. طبیعتا برجام ضعف هایی دارد و آمریکا نیز بر این باور است که برجام ضعف‌هایی به ضرر آنها دارد و ممکن است رسیدگی به این ضعف‌ها وابسته به این امر باشد که در ابتدا برجام احیا شده و سپس به این موارد رسیدگی شود. طرف‌های برجام امروز وارد بحث در خصوص این موارد نشده‌اند. روز گذشته یک نماینده مجلس عنوان کرده تا زمانی که مجلس نتیجه مذاکرات را تایید نکند، توافق رسمیت نخواهد داشت، چنین صحبتی تا چه میزان به واقعیت نزدیک است و آیا علاوه بر مجلس همچنان موانعی همچون FATF در پیش است؟ مجلس به لحاظ قانونی نمی‌تواند چنین خواسته‌ای داشته باشد؛ از آن منظر که مجلس یک بار برجام را تایید کرده و از سوی دیگر در خصوص این موضوع مهم در نهادهای بالادستی نظام تصمیم‌گیری شده است. به علت اینکه تغییری در برجام ایجاد نمی‌شود مجلس جایگاه و موضوعیت ورود به احیای برجام را ندارد. مشخصا پس از توافق، زمان زیادی نخواهد گذشت تا آنچه مورد توافق قرار گرفته است عملیاتی شود. اگر طرفین در خصوص جزئیات و گام‌هایی که باید بردارند به توافق برسند، نقطه شروع احیای برجام در عرصه عمل می‌تواند از فردای توافق باشد. ایران به زمانی برای راستی‌آزمایی نیاز دارد که مشخصا ایران پس از زمان راستی‌آزمایی به تعهدات خود عمل خواهد کرد اما آمریکا می‌تواند از فردای توافق آغاز به‌کار کند. از سوی دیگر باید توجه داشت که تصویب لوایح چهارگانه FATF از ابتدا به اشتباه با مسائل داخلی گره خورد. موضوع FATF امروز باید به صورت مستقل از برجام مورد بررسی قرار گیرد. عده‌ای در داخل کشور بر این باور هستند که پذیرش پالرمو و CFT می‌تواند دور زدن تحریمها را برای ایران دشوار کند، طبعا با احیای برجام و لغو شدن تحریمها، چنین بهانه‌ای دیگر وجود نخواهد داشت و مسیر را برای تصویب این لوایح باز می‌کند. ایران باید این لوایح را تصویب کند زیرا در صورت عدم‌تصویب لوایح چهارگانه یک عدم قطعیتی برای سرمایه‌گذاران خارجی و به دنبال آن تجارت خارجی ایران ایجاد می‌کند که وضعیت بدون تحریم را دور از دسترس کشور قرار می‌دهد. ایران پس از احیای برجام باید چه مسیری در پیش گیرد و چگونه در عرصه سیاسی عمل کند؟ کشورداری شبکه در‌هم‌تنیده‌ای از تصمیمات در حوزه‌های مختلف است که همگی در راستای موفق بودن کشور باید یک مسیر مشترک را طی کنند و هدایت شوند. نمی‌توان در حوزه اقتصادی به دنبال سیاستی بود که در تضاد با تصمیم‌گیری‌های ما در عرصه سیاسی است. بنابراین اگر قرار است فرصتی برای ایران در وین به واسطه لغو تحریمها به وجود آید، ایران نیاز دارد در سایر موضوعات نیز تلاش کند تا تنش با کشورهای همسایه از بین برود. ما نیاز داریم در داخل کشور نیز به یک اتفاق‌نظر ملی دست پیدا کنیم تا سمت‌و‌سوی حرکت کشور مشخص شود. حتی اگر اجماع در این عرصه سخت باشد اما ما نیاز به یک اتفاق‌نظر داریم. سمت‌گیری ما باید حول محور توسعه کشور در سال‌های آینده باشد و سایر سیاست‌های اجتماعی، اقتصادی و امنیتی ما نیز باید با آن تنظیم شوند. در سال‌های اخیر و پس از امضای اولیه برجام به علت اینکه اتفاق‌نظری در این خصوص وجود نداشته، در عمل حتی امکان بهره‌گیری کامل از فضای پساتحریم نیز به‌وجود نیامد و اگر این بار نیز بخواهیم همان مسیر 5 سال پیش را طی کنیم، نتیجه‌ای بهتر کسب نخواهیم کرد. این یک درس بزرگ است و ضرورت دارد امروز یک وفاق در سیاستگذاری‌های کلان کشور به‌وجود آید، در غیر این صورت حل شدن یک قسمت از پازل در حالی که قسمت‌های دیگر آن آشفته هستند، ثمره‌ای نخواهد داشت.
سایر اخبار این روزنامه
احمدي‌نژاد به چه پرسش‌هايي پاسخ نداد؟
تصويبFATFدست مخالفان احيای برجام را خالی می‌كند
كنار نمي‌روند؛ همه مدعي
مقصر خاموشي پيدا شد:«مردم!»
مافياي خودرو منافع چيني‌ها را اولويت نداند
جامعه از قتل بابك خرمدين احساس ناامني مي كند
فروش تست منفی کرونا در آزمایشگاه‌های دولتی!
گزينه نهايي اصلاح‌طلبان دقيقه 90 رو میشود
بازسازی دوم‌خرداد برای پیچ۱۴۰۰
بیان واقعیت‌ها، چاره کار است
احیای میراث روستایی؛ اشتغالزایی و توسعه پایدار
خاموشي‌ها در گروي منافع چيني‌ها
جایگاه رمز ارز در دور زدن تحریم
