روزنامه آفتاب یزد

یک عذرخواهی پرحاشیه

آفتاب یزد - گروه شبکه: عذرخواهی بیژن بیرنگ از مردم بابت ساخت سریال‌های خاطره انگیز «خانه سبز» و «دنیای شیرین دریا»، چند روزی است نقل محافل شده و هنوز هم مخالف و موافقانی را دارد. اما چند روز پیش بیژن بیرنگ طی اظهار نظر تکان دهنده‌ای گفته بود: «به نظرم اشتباه بزرگی در این سال‌ها کردیم که سعی کردیم فضای مثبت اندیشی باشد، سعی کردیم به مردم امید بدهیم، سعی کردیم بگوییم همه چی درست می‌شود، جنگ تمام می‌شود و کشور را یک خانه سبز دیدیم و در «دنیای شیرین دریا» یک دختر را دیدیم که می‌تواند بسازد و بعد بابت همین «دنیای شیرین دریا» تنبیه شدیم که آخر سریال همه فریاد زدند ایران می‌سازیمت و جرم این بود مگه ایران ساخته نشده؟ برای چی می‌خواهید بسازید؟ اما ساختن از نظر ما هیچ وقت تمام نمی‌شود. من خیلی ناراحتم از اینکه «خانه سبز» ساختم. ناراحتم و بابت تمام سریال‌هایم می‌خواهم عذرخواهی کنم. چون به مردم امید واهی دادیم که یک خانه می‌تواند سبز باشد و آدم‌ها می‌توانند به شعور و فهم برسند و همان موقع که این حرف‌ها را می‌زدیم یقین دارم یک عده به ریش ما می‌خندیدند و داشتند چمدان‌هایشان را پر می‌کردند که از این مملکت بروند. »
> تمرین می‌کنیم حالمان عالی باشد
اما در مقابل رامبد جوان مجری و تهیه‌کننده «خندوانه» که در این برنامه همچنان بر رواج مثبت‌اندیشی و ترغیب و تشویق تماشاچیانش به این امر تاکید دارد، در این باره در «خندوانه» می‌گوید: «یادآوری، اینکه با حال بهتر و با انرژی بالا می‌توانیم تصمیم‌های بهتر بگیریم و لحظات‌مان را بهتر بگذرانیم. این اصلا به این معنا نیست که «خندوانه» می‌گوید همه‌چیز عالی است، به‌هیچ‌وجه. از روزی که «خندوانه» می‌سازیم تا الان هیچ‌وقت نگفته‌ایم همه‌چیز عالی است. گفته‌ایم تمرین می‌کنیم که حالمان عالی باشد. »
روزنامه کیهان که از این اظهارات عصبانی شده نیز نوشته است: «درحالی که امیدبخشی به مردم در سینمای روز جهان به عنوان یک ارزش شناخته می‌شود، در بخشی از جامعه نمایشی و سینمایی ما امید تبدیل به یک ضدارزش شده است؛ طوری که حتی یکی از برنامه‌سازها از دادن امید به مردم در آثار قدیمی‌اش عذرخواهی کرد. سیاستگذاری جشنواره‌های غربی و همچنین رویکرد غلط آموزشی در دانشکده‌ها و مراکز خصوصی باعث شده است که امید در بین بخشی از بدنه سینمای ایران به یک ناهنجاری و ضدارزش تبدیل شود؛ طوری که برخی از دانشجویان و فارغ‌التحصیلان رشته سینما در گزارشی که اخیرا در کیهان منتشر شد گفتند که در بین دانشجویان هنر «یاس» تقدیس می‌شود و نشانه آوانگارد بودن محسوب می‌شود»!


> آقای بیرنگ شما اشتباه نکردید
در ادامه دامون قنبرزاده منتقد سینما هم طی یادداشتی به حرف‌های بیژن بیرنگ واکنش متفاوتی نشان داده و نوشته است: «آیا اوضاع و احوال ما در دوران «خانه‌ی سبز» و «همسران» عالی بود؟ آیا همه‌چیز در جای خودش قرار داشت؟ معلوم است که نه. وقتی برمی‌گردم عقب، به این نکته می‌رسم که آن سال‌ها با این‌که من و هم‌نسلانم کوچک بودیم، اما گیروگرفت‌ها را حس می‌کردیم. مشکلات را می‌فهمیدیم. در آن فضای بسته و خفقان‌آور، دنبال راه فرار می‌گشتیم، دوست داشتیم تخیل کنیم، دوست داشتیم سبز بمانیم. سریالی مانند «خانه‌ی سبز» این تخیل و فضا را به ما می‌داد. وقتی خسرو شکیبایی با آن صدای جذابش، دست در موهای لَختش فرو می‌بُرد و همسر و پسرش را مورد خطاب قرار می‌داد، دل‌مان می‌رفت. در آن دقایق حال‌خوب‌کن، چه‌گونه می‌توانستیم بیندیشیم که ما پیش نخواهیم رفت، بلکه فرو خواهیم رفت؟ بخش کوچکی از کار یک هنرمند، آگاهی‌بخشی‌ست اما سرگرم کردن مخاطب بخش مهم‌تری از کار اوست. درست سرگرم کردن به آگاهی ختم خواهد شد. فضای سریالی مانند «خانه‌ی سبز»، روابط آدم‌ها، انسانیت و سبز بودن درون‌شان، همان سرگرمی آگاهی‌بخشی بود که می‌خواست از ما آدم‌های بهتری بسازد. اگر ما حالا این‌جا نشسته‌ایم، از وجود همان «خانه‌ی سبز» هاست. شاید اگر همین سریال‌ها هم ساخته نمی‌شدند،
حالا ما اوضاع بدتری می‌داشتیم. به سرگرمی‌سازی‌های حالا نگاه کنید؛ مثلاً عده‌ای آدم دور هم جمع می‌شوند و به چندش‌آورترین شکل ممکن قرار است یکدیگر را بخندانند. این هم سرگرمی‌ست اما از نوع یک مخدر خطرناک برای بی‌حس کردن آدم‌ها. یک سرگرمی که به هیچ آگاهی‌ای ختم نخواهد شد. مایی که «خانه‌ی سبز» و «همسران» می‌دیدیم، به این‌جا رسیدیم، وای به حال نسل جدیدی که با این مخدرهای بی‌حس‌کننده معلوم نیست به کجاها قرار است برسند...خواستم بگویم: آقای بیرنگ! شما در زمان خودتان اشتباه نکردید...»
> واکنش کاربران
کاربران زیادی هم در این خصوص اظهار نظر کرده اند. عده‌ای او را به خاطر این صحبت‌ها تحسین کردند و عده‌ای معترض به او بودند.
یکی از کاربران در این باره نوشته است: «بیژن بیرنگ بخشی از طبقه متوسط رو در تلویزیون ایران نمایندگی می‌کرد و حتی میشه ردپایی از آثارش رو در برخی تحولات سیاسی دید... شاید بشه چنین حرف‌هایی رو نشونه ناامیدی مطلق و فروپاشی تدریجی طبقه متوسط در ایران دونست».
دیگری نوشت: «حرف‌های یک هنرمند نازک طبع، لزوماً معنای مستقیم ندارد. مثلاً وقتی حافظ می‌گوید «زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم»، منظورش این است که اتّفاقاً زلف بر باد بدهد طرف. آنچه بیژن بیرنگ گفت، معنایش این بود که کارمان درست بود، قدر دانسته‌نشد».
یکی دیگر از کاربران اینطور می‌نویسد: «بعد از همسران و خانه‌ی سبز، تنها اثر
به درد بخور بیژن بیرنگ همین مصاحبه‌اش بود».
کاربران دیگر نوشته اند: «راست میگه امید بیخودی دادن و همه چی رو خوب نشون دادن هم خوب نبود»، «امیدوار بودن وقتی است که تو می‌توانی گامی در جهت تغییری مثبت در زندگی خود یا دیگران برداری ولی وقتی از دست تو کاری بر نمیاد دقیقا واهی است.»، «امید اگه واقع بینانه نباشه فقط یه توهم بزرگه. هرچیزی باید واقع‌بینانه باشه حتی امید. ما میتونیم نسبت به اتفاقات خوش بین باشیم که این میشه امید اما خوش بینی بیش از حد میشه یه توهم و خیال. بیرنگ راست گفته...ما از امید گذشتیم و به توهم رسیدیم، توهم اینکه همه چی درست میشه».
کاربرانی در اعتراض به بیرنگ نوشته اند: «متاسفم جناب بیرنگ واقعا رنگی نداشتی. امید بزرگترین و قدرتمندترین سلاح بشره که شما داده بودی الان که بهش نیاز بود از همه با این حرفت گرفتی. یه کارگردان واقعی رها نمیکنه. یه تنه میجنگه به خاطر مردمش. نه گیشه. پس لطفا سکوت کن و بزار اونایی که بلدن امید واقعی بدن به مردم کارشونو بکنن. حیف اون گروه و حیف حرفایی که از دهن کاراکترهای سریال‌های همسران و خانه سبز تو مغز مردم کاشتی»، «جناب بیرنگ بزرگوار بگذار در همان رویای باور کردنی بمانیم».
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
وزیر کار:یارانه ثروتمندان به تدریج حذف می‌شود (شهروند)فرصت‌هاي ترامپيزم (اعتماد) اتمام حجت هسته‌ای تهران (جوان) اخبار ویژه (کيهان)
سایر اخبار این روزنامه
آخرین وضعیت مالیات خانه‌های خالی و لوکس‌نشین‌ها یک عذرخواهی پرحاشیه یلدای امیکرونی! ادغام اقتصاد چین و آمریکا آلودگی اطلاعاتی گل‌آلود کردن درخواستهای شفاف فرهنگیان! دم خروس مطول‌نامه لاریجانی 10 نکته در مورد سفر رئیسی به یزد باید چالش احیای قطعنامه‌های شورای امنیت را مهار کرد اعتراض مدیران مطبوعات به نحوه رتبه بندی