عیار ایرانی بودن « ما »

کمیل نقی پور
سردبیر
مهم نیست فوتبالی باشید یا نه همین که همه مردم خوشحال باشند شما هم خوشحال می‌شوید. لذت فوتبال در همین روح جمعی نهفته در آن است. وقتی میلیون‌ها چشم به یک نقطه خیره می‌شود ، میلیون‌ها نفر «خواسته مشترک» دارند‌، تپش میلیون‌ها قلب با ثانیه ثانیه مسابقه تنظیم می‌شود و وقتی تیم محبوبشان پیروز می‌شود صدای خوشحالی میلیون‌ها نفر به آسمان بلند می‌شود یا در صورت شکست، میلیون‌ها نفر با هم اندوهگین می‌شوند، همین حس جمعی، فوتبال را شیرین می‌کند. پنجشنبه همه مردم ایران خوشحال بودند، مهم نبود فوتبالی باشند یا نه، همین که ایرانی بودند برای خوشحالی‌شان کفایت می‌کرد، مهم نبود چه سلیقه و گرایشی دارند همین که پرچم ایران را در دست داشتند یا از اهتزاز پرچم ایران  خوشحال بودند یعنی قلبشان برای عزت این سرزمین می‌تپد. هیچ رسانه‌ای نمی‌تواند این پیروزی و این خوشحالی را تحریف کند، رسانه‌های سیاه مانند تیم  بازنده، بازنده می‌شوند؛ بازنده شادی مردم و با غیظ «مجبور» می‌شوند که مهم‌ترین خبر مردم ایران را پوشش دهند. هر چند که در سطور اخبار و تحلیل‌هایشان نمی‌توانند ناراحتی خود را کتمان کنند.
رفتن به جام جهانی فوتبال هر چند یک اتفاق مهم ورزشی است اما مهم تر از آن،  یادآوری این نکته برای «ما» مردمان ایران بود  که همه با هم خویشاوندیم ، «ما» غمخوار مشترک روزهای بد و همراهان روزهای خوب ایران  هستیم. در همین غم‌ها و شادی‌هاست که بیشتر از همیشه شبیه هم می‌شویم. غریبه‌ها در همین شادی‌ها و غم‌های مشترک  خود را هویدا می‌کنند. تاریخ این سرزمین به کرات صحنه تجلی روح جمعی یک ملت بوده است . این «ما» در طول تاریخ، بینی دشمنان زیادی را به خاک مالیده است، این «ما» در طول تاریخ سردی و گرمی‌بسیاری چشیده اما از هم نگسسته است، این «ما» سرافراز می‌ماند چون در تقدیر این ملت؛ عزت، سربلندی و سعادتمندی نوشته شده است که فرموده باشد «سعادتمندترین مردمان، مردم فارس(ایران) هستند.»1



1- در روایتی آمــــــده اســـــت: خدمت پیامبـــــر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نشسته بودیم که سوره جمعه نازل شد. آن را برای ما تلاوت کرد و وقتی به آیه «و آخرینَ منهم لمّا یلحقوا بِهم» رسید، مردی پرسید یا رسول الله آن گروه چه کسانی‌اند؟ آن حضرت ضمن اشاره به سلمان فرمودند: «قسم به جان کسی که جانم در دست اوست
«لو کان الایمان معلقاً بالثریا لتناوله رجل من العجم و اسعدهم به الفارس؛اگر ایمان به ستاره ثریا بسته باشد و در آسمان قرار گیرد افرادی از عجم آن را به دست می‌آورند و سعادتمند‌ترین آن‌ها مردم فارس (ایران) هستند.»
منبع: سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، الدرالمنثور، ج۷، ص۵۰۶