روزنامه خراسان
1403/03/19
عصر جدید«جوکر» بفرمایید «کنسرتینو» و بازگشت طلایی پادشاه
مائده کاشیان - چهارشنبه هفته گذشته، اولین قسمت «جوکر 2» در نمایش خانگی منتشر و رقابت کمدین‌ها برای خنداندن و نخندیدن آغاز شد. فصل جدید «جوکر» در مقایسه با فصل اول، چه از نظر بصری و چه از نظر محتوا تغییرات مهمی داشته است. یکی دیگر از تغییرات مسابقه نیز حضور احسان علیخانی در مقام مجری و گرداننده است. «جوکر» جزو آثار محبوب نمایش خانگی است و در قسمت اول نیز شروع خوبی داشت. در ادامه مطلب کیفیت «جوکر 2»، نقاط قوت و ایرادهای آن و همچنین اجرای احسان علیخانی را بررسی کردیم.
دکور رنگارنگ و جذاب
پیش از آن که رقابت آغاز شود، آن چه حسابی توجه مخاطبان را جلب می‌کند، طراحی صحنه و دکور مسابقه است. دکور پرجزئیات «جوکر 2» که رنگ‌های تند و شاد زیادی در آن به کار رفته، جذابیت بصری خاصی به مسابقه بخشیده است. آیتم‌های متحرک دکور نیز جزو جذابیت‌های دکور هستند. دیواره صخره‌ای که «پنالتی باکس» نام دارد، متحرک است و با چرخش دیوار، زامبی خنده وارد طبقه 21 میشود. در ورودی غاری که به این طبقه راه دارد و ویژه اتفاقات متفاوت و ورود چهره‌های خاص به مسابقه تعبیه شده هم متحرک است و باز میشود.
قانون سخت علیه منفعل‌ها
یکی از امتیازهای «جوکر 2» سخت‌تر شدن مسابقه است. در این فصل، منفعل بودن و صرفا نخندیدن، نه تنها مزیت نیست بلکه نقطه ضعف محسوب میشود. در صورتی که یکی از شرکت‌کنندگان منفعل باشد، در چالش‌ها شرکت نکند یا با خیره شدن به در و دیوار، از خندیدن فرار کند، باید به «پنالتی باکس» برود و شرکت‌کنندگان می‌توانند آن شخص را به خنده بیندازند. نخندیدن با ترفند منفعل بودن، باعث میشود که رقابت عادلانه نباشد و جذابیت مسابقه از بین برود، بنابراین مجبور کردن شرکت‌کنندگان به شوخی کردن و شرکت در چالش‌ها به واسطه قانون تغییر مثبتی است، به شرط اینکه عملی شود. علیخانی در قسمت اول توضیح داد که در شروع مسابقه چندان سخت‌گیری نمی‌کند و از لبخندهای ضعیف شرکت‌کنندگان می‌گذرد.
غلامرضا نیکخواه در جایگاه زامبی خنده
اولین زامبی خنده «جوکر 2»، یکی از ستاره‌های فصل قبل یعنی غلامرضا نیکخواه بود. نیکخواه به عنوان شعبده‌باز به مسابقه آمد و تلاش کرد با درگیر کردن شرکت‌کنندگان در شعبده‌های خود و سپردن مسئولیت‌های مسخره به آنان، کمدین‌ها را به خنده بیندازد. جدیت چهره نیکخواه و تضاد این جدیت با شوخ‌طبعی او باعث میشود بسیاری از رفتارهای ساده این هنرمند نیز خنده‌دار باشد، بنابراین غلامرضا نیکخواه زامبی بامزه‌ای بود، اما ضعف‌های جدی اجرای او باعث شد به عنوان زامبی اتفاقی را که باید، رقم نزند. پیدا نکردن هویجی که قرار بود از کلاه بیرون بیاورد و همچنین فراموش کردن شوخی بامزه پایانی با کاشت میوه، بخشی از تاثیر اجرای او را از بین برد.
هنوز تنها یک قسمت از «جوکر 2» منتشر شده و برای قضاوت درباره عملکرد شرکت‌کنندگان زود است، اما در شروع مسابقه مجید مظفری بامزه ظاهر شد، بهرنگ علوی، هادی کاظمی و محمدرضا علیمردانی و به ویژه جواد رضویان سعی کردند حضور فعالی در رقابت داشته باشند. نیما شعبان‌نژاد با وجود این که هر لحظه آماده خندیدن بود و به سختی خنده خود را نگه می‌داشت، اما با وجود این از چالش‌های بازی استقبال و در واقع کار خودش را سخت‌تر می‌کرد. امیرحسین رستمی شرکت‌کننده منفعل قسمت اول بود. به نظر می‌رسد شرکت‌کنندگان مسابقه کار بسیار سختی برای خندان نصرا... رادش داشته باشند. رادش هم در برابر خندیدن مقاوم بود، هم شوخی‌های بامزه‌ای با رقبای خود داشت.
اجرای خوب احسان علیخانی
در فصل دوم «جوکر» احسان علیخانی علاوه بر کارگردانی مسابقه، جلوی دوربین آمده و در جایگاه گرداننده «جوکر» نشسته است. این مجری و برنامه‌ساز پیشتر در «عصر جدید» موفق شده بود وجه شوخ‌طبع کاراکترش را نشان بدهد و حالا در «جوکر» نیز با استفاده از همین خصوصیت خود، گردانندگی مسابقه را برعهده گرفته است. علیخانی با شوخی‌های خود به خوبی شرکت‌کنندگان را همراهی کرد. او در ابتدای ورود هادی کاظمی به مسابقه، با واکنش او نسبت به فضای «جوکر» شوخی کرد، سپس در جریان بازی نیز توصیف بامزه‌ای از تیپ ظاهری بهرنگ علوی و حالت چهره نیما شعبان‌نژاد برای نگه داشتن خنده‌اش داشت. تماس تلفنی او با شرکت‌کنندگان هم بامزه بود. علیخانی به موقع در بازی مداخله می‌کرد و تذکرات او بجا بود، منتها با توجه به فضای «جوکر»، بهتر است این مجری صحبت‌های خود را کوتاه مطرح کند و از توضیحات طولانی و اضافی بپرهیزد. با توجه به اختیاراتی که گرداننده بازی در فصل دوم دارد، علیخانی نسبت به انصاری آزادی عمل بیشتر و همچنین نقش تعیین‌کننده‌تری در روند مسابقه دارد.
یک آیتم نه چندان جذاب
بزرگ‌ترین ایراد «جوکر» چه در فصل اول و چه در فصل جدید، زمان طولانی آن است. آیتم صحبت‌های شرکت‌کنندگان در پشت صحنه مسابقه و نظرات آن‌ها درباره فضای بازی و رقبا که مدام در طول مسابقه پخش میشود، «جوکر» را از ریتم می‌اندازد و مخاطب را از فضای مسابقه جدا می‌کند، بنابراین بهتر است این بخش در جریان رقابت پخش نشود.
بفرمایید «کنسرتینو» به صرف راک و بندری
الهه آرانیان- تا امروز دو قسمت از تازه‌ترین برنامه موسیقی‌محور شبکه نمایش خانگی به نام «کنسرتینو» پخش شده و واکنش‌های زیادی داشته‌است. علیرضا عصار، خواننده صاحب‌نام و موفق ایرانی، میزبان و مجری این برنامه است. این خواننده پیش از پخش برنامه در ویدئویی، مهم‌ترین قانون برنامه را پلی‌بک نبودنِ اجرای خواننده‌ها و نوازنده‌ها دانست و گفت: «در برنامه ما خواننده و سازهای اصلی تحت هیچ شرایطی پلی‌بک نیستند و نخواهند بود.» کنسرتینو برنامه‌ای مختص اجرای موسیقی است و در هر قسمت خواننده‌ها و گروه‌های موسیقی در حضور تماشاچی‌ها به اجرای برنامه می‌پردازند. در میان اجرای هر قطعه هم علیرضا عصار با آن‌ها گفت‌وگو می‌کند. این برنامه تازه‌نفس تجربه متفاوتی در میان آثار موسیقی‌محوری است که تا به حال در کشورمان ساخته شده و با سنت‌شکنی‌ها و نوآوری‌های خود توانسته است نسبتا موفق عمل کند. در ادامه از امتیازات و همچنین کم‌وکسری‌های «کنسرتینو» می‌خوانید. لذت شنیدن یک ساعت موسیقیِ حسابی هر قسمت «کنسرتینو» حدود یک ساعت است. شما در این مدت می‌توانید هفت، هشت قطعه موسیقی بشنوید؛ موسیقی‌هایی کمتر شنیده‌شده و البته درست و حسابی. «کنسرتینو» را می‌توان رنگین‌کمانی از موسیقی‌های مختلف(پاپ، تلفیقی، راک، جاز، بی‌کلام، نواحی و...) دانست که به گفته سازندگان آن در جریان اصلی موسیقی ایران کمتر به آن‌ها پرداخته شده و کمتر شنیده شده‌اند. مهمانان قسمت اول «کنسرتینو»، آرمان گرشاسبی و گروه اوهام بودند. آرمان گرشاسبی تا پیش از فعالیت مستقل، خواننده گروه محبوب «چارتار» بود و در اولین قسمت «کنسرتینو» با اجرای چند قطعه شنیدنی از جمله «زیبا» و «بنشین تماشایت کنم»، حال و هوایی متفاوت به برنامه بخشید. گروه اوهام، مهمان دیگر قسمت اول «کنسرتینو» بود و چند قطعه از آثار قدیمی و جدیدش را اجرا کرد. سبک موسیقی اوهام که کار خودش را از 25 سال پیش آغاز کرد و با فرازونشیب‌های زیادی در ادامه مسیر مواجه شد، تلفیقی از راک و موسیقی ایرانی است. امتیاز مهم این گروه اجرای اشعار بزرگان ادب فارسی مانند مولانا و حافظ است. اما مهمان ویژه قسمت دوم «کنسرتینو»، حامد بهداد بود؛ بازیگری که در سال 99 اولین آلبوم موسیقی‌اش را به نام «هزار هیچ» منتشر کرد. بهداد در این آلبوم هفت قطعه بر اساس اشعار حافظ را در سبک راک اجرا کرده است. همچنین امیر دارابی، نوازنده جوان کشورمان هم چند قطعه موسیقی بی‌کلام و نیز قطعه «بی‌مناره»، اثر فولکلور بندرعباس را با صدای مجید سالاری اجرا کرد. واکنش‌ها به حنانه فدوی و حامد بهداد قسمت اول «کنسرتینو» یک غافلگیری ویژه داشت و آن حضور حنانه فدوی، نوجوان 15 ساله بود که از کودکی شروع به نواختن پیانو کرده است. این نوجوان در بخش پایانی برنامه قطعه «بازگشته» را با علیرضا عصار همخوانی کرد. اجرای این بخش در فضای مجازی با واکنش‌های بسیاری روبه‌رو شد که بخش زیادی از آن‌ها مثبت بود. اینکه «کنسرتینو» با وجود سنت‌شکنی توانسته در چارچوب‌های رسمی و نظارتی حرکت کند و تولیدش را پیش ببرد، نشان می‌دهد شرایط برای به ثمرنشستن ایده‌های نو و خلاقانه در این مسیر فراهم شده‌است. حضور حامد بهدادِ بازیگر در مقام خواننده در دومین قسمت «کنسرتینو» هم با واکنش‌های مثبت و منفی مواجه شد. خوانندگی بهداد مخالفان و موافقان خاص خودش را دارد؛ عده‌ای می‌گویند شعر حافظ با سبک موسیقی راک سازگار نیست و گروهی هم معتقدند باید راه را برای اجرای اشعار کهن فارسی در سبک‌های مختلف موسیقی باز کرد و نباید به امثال حامد بهداد خرده گرفت. پایان‌بخش قسمت دوم «کنسرتینو» نیز اجرای دونفره علیرضا عصار و حامد بهداد با شعری از مولانا به نام «طارُمِ چارُم» بود. تیتراژ «رنگارنگ» کنسرتینو یکی از نقاط قوت «کنسرتینو»، تیتراژ پایانی آن است که «رنگارنگ» نام دارد. تیتراژِ هر قسمت رنگ مخصوص خودش را دارد. این بخش فرصتی برای دیده و شنیده شدن گروه‌ها و خواننده‌های کمتر دیده و کمتر شناخته‌شده موسیقی کشورمان و بستری برای معرفی آن‌هاست. اجرای تیتراژ پایانی قسمت اول را مصطفی سرابی با قطعه «دی‌بلال» بر عهده داشت و تیتراژ پایانی قسمت دوم را امیر یوسفی‌ها از گروه «فان‌کیو» اجرا کرد. از دیگر امتیازهای «کنسرتینو» انتخاب درست و بجای خواننده‌ها و گروه‌های موسیقی است. حاصل این انتخاب‌ها بر روی صحنه «کنسرتینو» به قوام و استواری برنامه کمک کرده‌است. خواننده‌ها و گروه‌های دعوت‌شده به «کنسرتینو» هدفی و حرفی برای گفتن در عرصه موسیقی دارند و به انتخاب اشعار قطعه‌هایشان اهمیت می‌دهند. اجرای بی‌ادا و بی‌ادعای علیرضا عصار و نیز طراحی صحنه دلنشین و بدون شلوغی از نکات مثبت «کنسرتینو» است. به جای تعارف، حرف جدی بزنید! «کنسرتینو» با همه نکات مثبت و امتیازات، ایراداتی هم دارد. از جمله نکات منفی برنامه تدوین و کارگردانی آن است. در «کنسرتینو» خبری از نشان دادن جزئیات که برنامه را جذاب‌تر می‌کند، نیست. ساختار برنامه به این شکل است که قطعه‌های موسیقی، یکی پس از دیگری اجرا می‌شوند و در خلال آن‌ها علیرضا با خواننده‌ها و نوازنده‌ها گپ و گفت کوتاهی دارد. همین و دیگر هیچ! مثلاً کارگردان می‌تواند با نشان دادن تصویر چند نفر از تماشاچی‌ها و قاب‌بندی عکس‌العمل‌های آن‌ها در حین اجرای قطعه موسیقی به جذابیت برنامه کمک کند. نکته دیگر اینکه علیرضا عصار در قسمت اول برنامه، یکی از اهداف مهم «کنسرتینو» را معرفی استعدادهای جوان موسیقی دانست. در حالی که در قسمت دوم خبری از معرفی یک چهره جوان و بااستعداد نبود. دیگر اینکه بهتر است تعارف تکه پاره‌کردن‌های بین میزبان و مهمانان در ستایش و تمجید از یکدیگر کمتر و حرف‌های جدی‌تری درباره اوضاع و مسائل گریبانگیر موسیقی کشور زده شود. کتف حسن جواب داد؛ کشتی آزاد ایران نایب‌قهرمان مسابقات مجارستان شد بازگشت طلایی پادشاه اصلانی/ بالاخره نمایش بزرگ بعد از ماه‌ها انتظار روی صحنه رفت؛ این بار اما در بوداپست؛ جایی که نابغه بار دیگر ردای قدرت به تن کرد و با عبور از همه مدعیان، طلای جام امره پولیاک و وارگا پانوس را به سینه زد. اما مهم‌تر از طلا و سکوی قهرمانی، محک خوردن کتف مصدوم حسن یزدانی در بوداپست بود که به بهترین شکل ممکن رقم خورد. او که رفته بود تا با به صحنه بردن نمایشی بی‌نقص، آمادگی‌اش را به رخ بکشد و به شایعات پایان دهد، آزمون بزرگش در مجارستان را با پیروزی قاطع 13 بر 2 مقابل اتهان راموس از پورتوریکو استارت زد و در مرحله بعد با هایتو ایشیگورو از ژاپن سرشاخ شد و این حریف را نیز با نتیجه 12 بر 2 از پیش‌رو برداشت و راهی نیمه‌نهایی شد. آزادکار وزن 86 کیلوگرم ایران در نیمه‌نهایی عظمت دولت بیکوف دارنده مدال برنز جهان از قزاقستان را با نتیجه 10 بر صفر مغلوب کرد و فینالیست شد؛ فینالی که برایش حکم انتخابی المپیک 2024 پاریس را داشت. اما حسن آمده بود که از بوداپست بلیت پاریس را اوکی کند و بنابراین برای رسیدنش به سومین المپیک، هیچ‌چیز جلودارش نبود. او درحالی در فینال مقابل ترنت هیدلی از آمریکا قرار گرفت که توانست این حریف را هم همچون 3 حریف قبلی با امتیاز عالی و نتیجه 12 بر 2 مغلوب کند تا هم طلایی شود و هم مدعی اول دوبنده تیم ملی در وزن 86 کیلوگرم. چراکه پیشتر کادرفنی تیم ملی و فدراسیون کشتی ایران صراحتا تاکید کرده بودند درصورتی که نتایج کسب شده توسط حسن یزدانی در مسابقات بوداپست نظرشان را جلب کند و البته وضعیت کتف حسن هم مورد تایید باشد، حسن خودش نماینده وزن 86 کیلوگرم کشتی ایران در المپیک پاریس خواهد بود. در غیر این صورت کامران قاسمپور وارد چرخه خواهد شد. با این حال حرف‌های محسن کاوه سرمربی تیم ملی کشتی آزاد ایران بعد از سربلندی یزدانی از نمایش بزرگ، قابل توجه است: «هدف اصلی ما در این مسابقات این بود که حسن یزدانی ارزیابی شود که خیلی خوب جواب داد. در کنار او چند جوان دیگر هم بودند که به عنوان پشتوانه به این مسابقات آوردیم که عیار خوبی هم از آن‌ها به‌دست آمد. شرایطی که حسن داشت و بعد از دوری ۸ یا ۹ ماهه به خاطر آسیب دیدگی و جراحی خیلی خوب بود و در حقیقت پروسه زمانی داریم که حسن بهتر شود. این اولین مسابقه‌اش بود. شاید هم حسن و هم خود ما این نگرانی را داشتیم که در شرایط ایده‌آل نباشد. کشتی اول و آخر او هم زمین تا آسمان فرق داشت. او در کشتی آخر خیلی بهتر بود و مطمئناً در زمان باقی مانده حسن آمادگی بیشتری پیدا می کند تا یک حسن آماده در المپیک داشته باشیم.» او درحالی از زمان دادن برای داشتن یک حسن آماده در المپیک صحبت می‌کند که به نظر می‌رسد یزدانی خودش مسافر پاریس شده اما به نظر می‌رسد باید همچنان منتظرماند و دید خروجی ارزیابی‌های کادرفنی و فدراسیون کشتی از عملکرد یزدانی چیست و آیا دوبنده تیم ملی برای حضور در المپیک به او سپرده خواهد شد؟ البته که تا این جای کار معادلات روی کاغذ همه به نفع حسن است حالا دیگر ارزیابی‌هاست که تکلیف را مشخص خواهد کرد. گفتنی است آخرین مسابقات رنکینگ‌دار اتحادیه جهانی در رشته کشتی آزاد درحالی به میزبانی مجارستان به پایان رسید که قرار بود ایران در این دوره از رقابت‌ها با 9 نماینده شرکت کند که روادید امیرحسین فیروزپور(92) صادر نشد و تیم 8 نفره محسن کاوه در پایان این رقابت‌ها موفق به کسب یک طلا، 2 نقره، 2 برنز و عنوان نایب‌قهرمانی شد. در پایان این مسابقات حسن یزدانی در وزن 86 کیلوگرم به مدال طلا دست یافت. عباس ابراهیم زاده در وزن 65 کیلوگرم و عادل پناهیان در وزن 79 کیلوگرم به مدال نقره رسیدند و شهداد خسروی در وزن 61 کیلوگرم و علی رضایی در وزن 74 کیلوگرم صاحب مدال برنز شدند. در رده‌بندی تیمی، ایران با توجه به نداشتن 2 کشتی‌گیر در اوزان 92 و 125 کیلوگرم با 117 امتیاز در جایگاه دوم ایستاد و تیم‌های گرجستان با 133 امتیاز و آمریکا با 70 امتیاز اول و سوم شدند.
سایر اخبار این روزنامه
12 میلیون مجرد پشت چالش‌های ازدواج
مرز تخیل و واقعیت در خلق رمان های دینی
خسارت 20 هزار میلیاردی سیل اخیر به استان
نامه 3 کشور اروپایی و زنگ‌خطر استفاده از اسنپ‌بک
جنایت درپارک رازی !
منطق تصمیم‌گیری در اتحادیه عرب
آب شیرین و برق بادی برای سیستان و بلوچستان
شام در دام عربی
عصر جدید«جوکر» بفرمایید «کنسرتینو» و بازگشت طلایی پادشاه
جنجال توصیه نامه پاستورنشینان به شورای نگهبان
بازار کار؛ بهبود آمارها تداوم چالش ها
التهاب جنگ در شمال اسرائیل
ردپای متافیزیک در رسانه‌‌ها
