کارنامه پربار 2چهره ادبیات معاصر

مشی شجاعانه«پدر شعر انقلاب» گفت‌وگوی خراسان با عباس مؤمنی شریف، نویسنده و پژوهشگر ادبیات  درباره شعر و شخصیت زنده‌یاد استادحمید سبزواری در سالروز درگذشت او   ستاره منوچهری- هشت سال پیش در چنین روزی سراینده مشهورترین اشعار انقلاب اسلامی در 91 سالگی درگذشت. حسین آقا ممتحنی، مشهور به حمید سبزواری را پدر شعر انقلاب اسلامی نامیده‌اند. «این بانگ آزادی است کز خاوران خیزد» و «آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو» از جمله سرودهایی است که از زمان پیروزی انقلاب اسلامی بر ذهن و زبان مردم نشسته‌است. این هنر استاد حمید سبزواری بود که شعر و ادبیات انقلاب را به میان مردم آورد. زنده‌یاد سبزواری، معلم آموزش و پرورش بود و ذوق شاعری را از جدش، ملا محمدصادق ممتحنی به ارث برده بود. از جمله آثار این شاعر در قالب کتاب می‌توان به این مجموعه‌ها اشاره کرد: «سرود درد»، «سرود سپیده»، «یاد یاران»، ««بانگ جرس» و «تو عاشقانه سفر کن». در ادامه، گفت‌وگوی ما را با محسن مؤمنی شریف، نویسنده و پژوهشگر ادبیات که سال‌ها در حوزه هنری انقلاب اسلامی مسئولیت داشته‌است، درباره شعر و شخصیت زنده‌یاد حمید سبزواری می‌خوانید.   مدافع ارزش‌های انقلاب در برابر منافقان محسن مؤمنی از خاطره اولین دیدارش با زنده‌یاد حمید سبزواری که در سال 60 اتفاق افتاد، می‌گوید: «من ایشان را اولین بار در سال 60 و در اوج هراس‌افکنی منافقان در جامعه در مسجد محله‌مان در جنوب تهران دیدم. ایشان همراه آقای شمسایی آمده بودند و قبل از ایشان شعرخوانی کردند. بعدها هم که وارد فضای ادب و هنر شدم، بیشتر با مرحوم سبزواری آشناشدم. ایشان در اوج خفقان که منافقان هرکسی را به جرم داشتن عکس امام خمینی(ره) و... ترور می‌کردند، در مسجدی در جنوب تهران در دفاع از انقلاب و امام، شعر می‌خواند و مرد میدان بودند. در زمان جنگ، استاد سبزواری برای تهییج رزمندگان به جبهه‌ها می‌رفتند. ایشان پرچم و نماد شعر انقلاب و دفاع از ارزش های انقلاب اسلامی بودند.»   بانگ آزادی، مانیفست انقلاب اسلامی نویسنده کتاب «در کمین گل سرخ»، در ادامه از تاثیر زنده‌یاد حمید سبزواری بر شعر انقلاب می‌گوید: «آقای سبزواری از نخستین آموزگاران شعر انقلاب اسلامی بودند. ایشان پیش از انقلاب هم شاعر مطرحی بودند و پس از انقلاب عمرشان را در راه آرمان‌های انقلاب اسلامی صرف کردند. شاعرانِ امروز انقلاب، مستقیم یا غیرمستقیم در خدمت ایشان شاگردی کرده‌اند. به بیان ساده، زنده‌یاد سبزواری شعر انقلاب را با هنر استاد راغب و صدای محمد گلریز به میان مردم بردند. این هنر استاد سبزواری بود. استاد علی معلم درباره استاد سبزواری گفته: شعر «بانگ آزادی»، مانیفست انقلاب اسلامی است.   شخصیتی وارسته و بی‌چشمداشت محسن مؤمنی شریف در پایان سخنانش، استاد سبزواری را شخصیتی وارسته معرفی می‌کند: «خیلی از بزرگان ما مانند ایشان با این‌که با مسئولان نظام در ارتباط بودند و نقشی در پیروزی انقلاب اسلامی داشتند، ولی هیچ‌گاه توقع و چشمداشتِ مالی نداشتند. استاد سبزواری در همان خانه‌ای که پیش از انقلاب از طریق کارمندی تهیه کرده بود، تا آخر عمر زندگی کرد. من به عنوان کسی که سال‌ها با ایشان در ارتباط بودم، شهادت می‌دهم که استاد سبزواری هیچ توقعی نداشتند.»    آخرین شعری که استاد حمید سبزواری  در محضر رهبر معظم انقلاب خواند خوش‌نشینان ساحل بدانند موج این بحر را رامشی نیست دل به امید رامش نبندند بحر را ذوق آسایشی نیست   تا که دریاست دریا به جوش است شورش و موج و گرداب دارد هرگز از بحر جوشان مجویید آن زبونی که مرداب دارد   ما نهنگیم و خیل نهنگان بستر از موج توفنده دارند این سرود نهنگان دریاست بحر را موج‌ها زنده دارند   ما نهنگیم و هر جا نهنگ است طعمه از کام غرقاب جوید نزد دریادلان مرده بهتر زان که آرامش و خواب جوید   خوش‌نشینان ساحل بدانند تا که دریاست این شور و حال است چشم سازش ز دریا ندارند سازش موج و ساحل محال است   ------------------------------------------------------
سرتان سلامت، آقای غزل! درباره استاد محمدعلی بهمنی، شاعر و ترانه‌سرای صاحب‌نام معاصر که به علت سکته مغزی در بیمارستان بستری شده است  
الهه آرانیان- عصر یک‎شنبه، 22 خردادماه خبر رسید که غزل‌سرا و ترانه‌سرای نامدار کشورمان، استاد محمدعلی بهمنی بر اثر سکته مغزی در بیمارستان بستری شده‌است؛ خبری که جامعه ادبی و هنری را در غم و ناراحتی فرو برد؛ به ویژه بعد از این‌که خبر رسید استاد بهمنی قدرت تکلم خود را از دست داده‌است؛ شاعری که زیباترین غزل‌ها و عاشقانه‌ترین ترانه‌های جاری بر زبان مردم را سروده‌است.  بر اساس آخرین خبرها اوضاع جسمانی استاد محمدعلی بهمنی را شاگردان او از جمله محمد سلمانی و سمانه نایینی (در گفت‌وگو با خبرگزاری‌های ایبنا و ایسنا) پایدار و مساعد اعلام کرده‌اند. علیرضا بدیع از دیگر شاعران کشورمان  نیز  در یک استوری در صفحه شخصی‌اش نوشت: «حال استاد بهمنی مساعد است. با تلاش دکتر حاذق و پرستاران لایق بیمارستان، روند درمانی ایشان به بهترین شکل صورت خواهد گرفت.»    غزال تیزپایِ غزل، نیازمندِ بهمنی افشین علا، شاعر، در دلنوشته‌ای، اندوه خود را از بستری شدن استاد محمدعلی بهمنی در بیمارستان این‌طور بیان کرد: «از پروردگار رئوف و رحیم می‌خواهم شادابی را به آن جسم رنجور بازگرداند و به آن زبان شورآفرین و مضمون‌ساز، قدرت تکلمی دوباره بدهد. چراکه غزال تیزپای غزل به آغوش گرم و مهربان شاعران صاحبدلی چون بهمنی نیازمند است». امیرحسین سمیعی، مدیرکل دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت ارشاد به عیادت استاد بهمنی رفت و در جریان وضعیت ایشان قرار گرفت. دکتر هاشمیان، پزشک معالج استاد بهمنی هم درباره وضعیت جسمانی استاد به خبرگزاری مهر گفت: «حال استاد بهمنی رو به بهبود است و قرار شده تا سی‌تی‌ آنژیوی مغزی در کنار داروهایی که تجویز شده است، جهت بررسی بیشتر انجام شود. امیدوار هستیم تا ۴۸ ساعت آینده عمده آسیب‌هایی که ایجادشده کمتر شود و مداخلات جنبی نیز نیاز نباشد. با توجه به داروهایی که از قبل مصرف می‌کرده است و داروهای جدیدی که تجویز شده، امیدواریم وضعیت ایشان در ساعات آینده بهتر شود و بتوانیم فشار خون را کنترل کنیم که نه خیلی پایین بیاید و نه افزایش پیدا کند و از نظر نورولوژی و عصبی بهتر شود».    فریدون مشیری، کاشف استعداد بهمنی محمدعلی بهمنی، متولد 27 فروردین 1321 در شهر دزفول است. او درباره زمان به دنیا آمدن خود گفته‌است: «دو ماه به زمان تولّدم باقی‌مانده بود که برادرم در دزفول بیمار می‌شود. خانواده هم از این فرصت استفاده می‌کنند تا به عیادتش بروند. این است که در قطار به‌دنیا آمدم و در شناسنامه‌ام درج شد «متولد دزفول». چون دایی من در ثبت احوال آن منطقه بود، شناسنامه‌ام را همان زمان می‌گیرد». بهمنی وقتی 8-9ساله بود اولین شعرش را سرود. این شعر در سال 1330 در صفحه شعر و ادب مجله روشنفکر به دبیری فریدون مشیری به چاپ رسید. او پیش از انقلاب همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و پس از آن در مطبوعات شروع به فعالیت کرد.   حقِ استاد بهمنی بر گردنِ غزل معاصر بی‌شک دنیای ترانه و غزل به محمدعلی بهمنی مدیون است. این شاعر در سال 1378 تندیس خورشید مهر را به عنوان برترین غزل‌سرای ایران از آن خود کرد. تا به حال خواننده‌های زیادی اشعار و ترانه‌های دلنشین محمدعلی بهمنی را خوانده‌اند؛ از فریدون آسرایی، هومن بختیاری و ناصر عبداللهی گرفته تا علیرضا قربانی و امیر کریمی و همایون شجریان. از ماندگارترین اشعار و ترانه‌های استاد بهمنی می‌توان به این‌ها اشاره کرد: «مثل روزای بارونی»، «دل‌سپرده»، «نامهربونی»، «ماه من»، «طعنه ناشنیده»، «هوای حوا»، «بهار بهار»، «چه آتش‌ها» و «پرده‌نشین». همچنین شعرهایی ناب  از این شاعر تاثیرگذار در فضای مجازی منتشر شده، شعرهایی که میان دوستداران شعر، پرطرفدار است،از آن جمله می توان به این دو بیت اشاره کرد: «این‌جا برای از تو نوشتن هوا کم است/ دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است!/ اکسیر من! نه این که مرا شعرِ تازه نیست/ من از تو می‌نویسم و این کیمیا کم است».