[سیما فراهانی] جمعیت هلال‌احمر همواره به‌دنبال بهره‌مندی از ظرفیت‌های مختلف برای توسعه خدمات امدادونجات است. این جمعیت که همیشه در سختی‌ها و بلایا در کنار مردم بوده است، در همه این سال‌ها تلاش کرده تا بتواند با به‌روزترین امکانات و تجهیزات به یاری مردم بشتابد. هلال‌احمر تلاش‌های خود را در حوزه‌های مختلف و با برگزاری برنامه متنوع انجام می‌دهد تا بتواند در تسکین آلام بشری و کمک‌های انسان‌دوستانه درخشان باشد.
یکی از همین برنامه‌ها، برگزاری نخستین مسابقات ربوتیکس از سوی خانه‌های هلال در استان گلستان است. مسابقه‌ای که در آن نوجوانان و نونهالان که اکثرا عضو سازمان جوانان هلال‌احمر هستند، در اختراعات و ورزش‌های مختلف با هم به رقابت پرداختند. هدف از برگزاری این مسابقات استعدادیابی و به کارگیری تجهیزات به‌روزتر برای امدادرسانی بود که حالا به‌گفته رئیس خانه‌های هلال، قرار است در آینده به‌صورت گسترده‌تر برگزار شود. چراکه استعدادها در این زمینه فرا‌تر از تصور مسئولان و متولیان این
 امر بود.
در ابتدا مدیرعامل جمعیت هلال‌احمر گلستان به تلاش این جمعیت برای بهره‌مندی از ظرفیت مراکز دانش‌بنیان اشاره می‌کند و می‌گوید: «رقابت ۱۲۷ تیم شرکت‌کننده در نخستین دوره مسابقات منطقه‌ای ربوتیکس ایران به میزبانی هلال‌احمر استان و اعلام رتبه‌های برتر مسابقات پایان یافت.»

بهره‌مندی از ظرفیت مراکز دانش‌بنیان برای توسعه خدمات امدادونجات

هدف‌مان این بود که استعدادیابی کنیم
عباس احدپور، مدیرکل توسعه دفترخانه‌های هلال جمعیت هلال‌احمر، نیز در گفت‌وگو با خبرنگار «شهروند» جزئیات دیگری از این مسابقات ارائه می‌دهد و می‌گوید: «از سال گذشته پیگیر این بودیم که خانه هلال پارک علم و فناوری ایجاد کنیم. این به درخواست هلال‌احمر استان گلستان بود و من نیز تا برایم ثابت نشد که این قابلیت وجود دارد، دست نگه داشتم. در نهایت متوجه شدم که این می‌تواند شروعی برای یک کار بزرگ باشد. با مدیرعامل هلال‌احمر استان گلستان صحبت کردیم و پس از ماه‌ها توانستیم به جمع‌بندی درستی برسیم. چون هدف‌مان خیلی بزرگ بود.
در نهایت، خانه هلال پارک علم و فناوری را افتتاح کردیم. نتیجه کار این شد که با برگزاری مسابقات، بتوانیم برنامه استعدادیابی برگزار کنیم. بحث هلال‌احمر معمولا بحث امدادونجات و ردیابی و این‌طور مسائل است. ما می‌خواهیم این موضوعات را با تجهیزات و امکانات بهتر، به‌روزرسانی کنیم. با مشورتی قرار شد نخستین دوره ربوتیکس به‌صورت پایلوت از سوی استان‌های سمنان، گلستان و مازندران برگزار کنیم. بیشتر از نیروهای مردمی استفاده کردیم. هدف‌مان این بود که استعدادیابی کنیم و ببینیم تفکر بچه‌های ما در چه سطحی است. این مسابقات بین کودکان و نوجوانان از 6سال تا 18سال
برگزار شد.
 البته کودکانی هم داشتیم بین 5تا 6سال که اختراعات بازی داشتند. می‌خواستیم ببینیم هوش این بچه‌ها چقدر است. این مسابقات در حوزه‌های مختلف نیز برگزار شد. مثلا مسابقات فوتبال یا دوره‌هایی که به امدادونجات ربط داشت، 9-8 مورد آیتم ورزشی داشتیم. من خودم فکرش را نمی‌کردم 150شرکت‌کننده در این مسابقه حضور داشته باشند. با اینکه هوا خیلی گرم بود ولی خانواده‌ها با ذوق و شوق زیادی جمع شده بودند. از ساعت 9صبح تا 6بعدازظهر طول کشید. مدیران منطقه‌ای و رئیس رباتیک کشور نیز حضور داشتند.»

تسکین آلام بشری و ایجاد یک ثروت اجتماعی
او در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید: «من وقتی در آن سالن حضور پیدا کردم، احساس کردم سالن ورزشی همان است با یک تفاوت که این بار بر مبنای رقابت داده‌های مغزی است و خلاقیت‌ها و ایده‌های نوآورانه رو می‌شود. این مسابقات بیشتر فکری بود. همانجا نیز برنامه را بردیم به سمتی که اگر این امکان وجود داشته باشد شرایط را مهیا تا مسابقات رباتیک کشوری را نیز برگزار کنیم. آن هم با محوریت نوع‌دوستی و انسان‌دوستی و کمک به آلام بشری. ما متوجه شدیم که استعدادها بسیار بالاست و باید این استعدادها تشویق و تقویت شود تا بتوانند از همان دوران کودکی شروع کنند. بیشتر سعی داریم که فرهنگ‌سازی‌ کنیم. به‌نظر من این مسابقات خیلی کار خوبی بود. برای مسابقات کشوری نیز 20آیتم تعریف کردیم که حدود 5تا از این آیتم‌ها مختص حوزه‌های هلال‌احمر است.
مثلا در حوزه ربات زیردریایی رقابت برگزار می‌کنیم. قصدمان این است به سمتی برویم که در آینده اگر می‌خواهیم به حادثه‌دیده کمک کنیم این کمک کاملا تکنیکال باشد. کمتر با دست و انرژی بدنی همراه باشد. امدادرسانی با شرافت بیشتری انجام شود. مثلا امروزه برای جسدیابی و ردیابی از سگ استفاده می‌شود که البته این خیلی خوب است ولی اگر به‌خاطر گرمای هوا یا دلایل دیگر سگ‌ها در دسترس نباشند، ما باید چکار کنیم. باید برای آن روزها نیز برنامه‌ریزی داشته باشیم تا مثلا از ربات‌ها کمک بگیریم. ان‌شاءالله بتوانیم برای بهمن ماه و دهه فجر این مسابقات را به‌صورت کشوری و با هدف تجهیزات انسان‌دوستانه برگزار کنیم.
می‌خواهم در خانه هلال فرصت دیده شدن این افراد بااستعداد ایجاد شود و از هوش آنها برای نجات بشریت استفاده شود. نگاه‌مان سودآور نیست. مثلا سود ما می‌تواند نگاه بشردوستانه باشد. تسکین آلام بشری و ایجاد یک ثروت اجتماعی باشد. اجتماعی کردن نوجوان‌ها، جوان‌ها و بزرگسالان باشد. اینکه زندگی مشارکتی را یاد بگیرند. همین مسائل کمک به بشریت است. البته می‌توانستیم در همین مسابقات از استان‌های دیگر نیز کمک بگیریم، ولی چون مسافت طولانی و در این هوا امکان رفت‌وآمد ضعیف بود، فعلا از همین سه استان استفاده کردیم. مثلا اگر در پاییز اقدام کنیم قطعا زیر هزار نفر شرکت‌کننده نخواهیم داشت.