روزنامه شرق
1396/05/15
تكرار امانت ملت
گروه سياست، محمدحسن نجمي: يك صدوبيستوششمين جلسه علني در مجلس دهم يک دستور کار داشت؛ تحليف منتخب 29 ارديبهشت 1396، «حسن روحاني» رئيسجمهوري دولت دوازدهم. مراسمي که با پايان آن، تمبر آن با حضور رؤساي سه قوه رونمايي شد و هرکدام جملهاي بر آن نوشتند. مراسم از ساعت پنج عصر آغاز شد؛ ولي براي بسياري، قبل از اينها آغاز شده بود. براي نيروهاي امنيتي و انتظامي که اطراف مجلس مستقر شده بودند و حضورشان در سطح شهر ملموس بود. خيابانهاي منتهي به مجلس، با منع ورود وسايل نقليه روبهرو بود. البته خودروهاي مجوزدار و حامل ميهمانان از اين منع مستثنا بودند. ميهمانان از درهاي ديگر مجلس وارد ميشدند و درِ شماره دو مجلس براي ورود خبرنگاران در نظر گرفته شده بود. جلوي ورودي شماره دو، خبرنگاراني ديده ميشدند که براي پوشش مراسم آمده بودند؛ ولي کارتي براي آنها صادر نشده بود و امکان ورود نداشتند؛ البته روزهاي قبل از مراسم، تعدادي از خبرنگاران و عکاسان داخلي که اغلب از رسانههاي اصلاحطلب هم بودند، از فهرست ورود به مراسم خط خورده بودند.از ساعتي قبل از زمان رسمي شروع مراسم، ميهمانان و نمايندگان در صحن مجلس حاضر شده بودند. در فضاي بين صندلي نمايندگان و ديوار صحن، تعدادي صندلي قرار گرفته بود که برخي ميهمانان به آن قسمت هدايت ميشدند. تعدادي صندلي هم روبهروي هيئترئيسه بود که ميهمانان ويژه داخلي و خارجي آنجا نشستند. تعداد ديگري از ميهمانان هم در بالکن صحن، همان جايي که خبرنگاران مستقر ميشوند، قرار داشتند؛ البته با اضافهشدن صندلي. ضلع گوشهاي بالکن هم گروه مارش ارتش با لباسهايي به رنگ پرچم ايران مستقر بودند.ورود
حدود ساعت 16:30 بود که آيتالله جنتي وارد و در صندلي روبهروي هيئترئيسه مستقر شد. کمکم سرعت ورود ميهمانان شدت گرفت. ظريف، وزير خارجه، کنار «عمار حکيم» نشسته بود و مشغول خوشوبش با او بود. آنسوتر از ظريف و حکيم، «آمليلاريجاني»، رئيس قوه قضائيه، نشسته بود و با «اشرف غني»، رئيسجمهوري افغانستان، در حال صحبت بود. رديف ميهمانهاي رده اول با يکي، دو صندلي خالي تکميل شد؛ «حدادعادل»، «اسحاق جهانگيري»، حجتالاسلام «علياصغر حجازي» از اعضاي دفتر رهبري، حجتالاسلام «علياکبر ناطقنوري»، حجتالاسلام «محمدي گلپايگاني»، رئيس دفتر مقام معظم رهبري، آيتالله جنتي، آيتالله آمليلاريجاني، اشرف غني، رئيسجمهوري افغانستان، «فؤاد معصوم»، رئيسجمهوري عراق و... قرار داشتند.
همراهي
10 دقيقه مانده به ساعت رسمي آغاز برنامه، «حسن روحاني» با همراهي «علي لاريجاني»، رئيس مجلس و «محمد نهاونديان» وارد صحن مجلس شد. ميهمانان به احترام ورود دو رئيس قوه از جاي خود بلند شدند. لاريجاني پس از ورود به صحن و همراهي روحاني، به سمت جايگاه رياست خود در هيئترئيسه رفت. روحاني هم به سمت صندلياش رفت و روي صندلي بين آيتالله جنتي و آمليلاريجاني نشست. آيتالله جنتي پس از نشستن بر صندلي، با مقامات و شخصيتهاي اطرافش از دور و نزديک خوشوبشي کرد. لحظاتي پس از روحاني، حجتالاسلام «سيدحسن خميني» وارد شد و در همان رديف اول، روي صندلي بين حجتالاسلام محمديگلپايگاني و آيتالله جنتي قرار گرفت. ديگر صندليها پر شده بود و يک صندلي در رديفهاي اول خالي بود.
آغاز
عقربهها که ساعت 17 را نشان داد، گروه مارش ارتش سرود ملي را نواختند. پس از آن آياتي از قرآن قرائت شد؛ هنگام قرائت قرآن ميهمانان همچنان وارد بالکن ميشدند. لاريجاني تعداد نمايندگان را 254 نفر اعلام کرد. از منشي هيئترئيسه خواست تا دستور کار را بخواند. در همين حين بود که يکي، دو ميهمان ديگر وارد شدند. ابتدا آيتالله اماميکاشاني وارد شد و در صندلي کنار حدادعادل نشست. لحظاتي پس از او، «فدريکا موگريني»، مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا، وارد صحن شد و با عبور از مقابل رديف مقامات، به صندلي رزروشده خود در رديف اول ميهمانان هدايت شد.رئيس مجلس ابتدا از حاضران و ميهمانان داخلي و خارجي تشکر کرد. کشورها و افرادي را نام ميآورد که کمتر شنيده شده بودند؛ مانند کشور «دماغه سبز» و همچنين «رئيسجمهور سابق کومور». پس از آن سخنراني خود را آغاز کرد؛ نمايندگان و ميهمانان اغلب گوش ميدهند.
حرکات «جواد کريميقدوسي»، نماينده مشهد، جلب توجه ميکند؛ انگار مشغول نوشتن متني روي کاغذ است. با پايان سخنان لاريجاني، رئيس مجلس از آمليلاريجاني، رئيس قوه قضائيه، دعوت ميکند تا سخنراني کند. رئيس قوه قضائيه پشت تريبون ميرود؛ کريميقدوسي همچنان مشغول است. در همان حين کاغذ را روي مانيتور مقابلش قرار ميدهد و با گوشي موبايلش از آن عکس ميگيرد و پس از گرفتن عکس، گوشي را در جيب کتش قرار ميدهد.
غايبان
يکي، دو رديف عقبتر از مقامات کشوري، مقامات لشکري نشستهاند؛ در آن رديف برخي از اعضاي شوراي نگهبان هم نشستهاند و کنار آنها وحيد حقانيان از اعضاي دفتر رهبري نشسته است. در کنار او، سردار اشتري فرمانده ناجا، سردار محمد شيرازي رئيس دفتر نظامي مقام معظم رهبري، سرلشکر رحيمصفوي، سردار دهقان وزير دفاع، سرلشکر صالحي فرمانده کل ارتش و سرلشکر باقري رئيس ستاد کل نيروهاي مسلح نشستهاند. غيبت سردار «محمدعلي جعفري»، فرمانده کل سپاه، در مراسم به چشم ميآمد؛ اما همزمان با مراسم، سردار «اسماعيل کوثري»، جانشین قرارگاه ثارالله تهران، درباره غيبت سردار جعفري به «تسنيم» توضيحاتي داد: «آقاي جعفري فرمانده محترم کل سپاه در همايش فرماندهان بسيج استاني در مشهد هستند که متأسفانه بهدليل تأخير در پرواز، موفق نشدند در مراسم تحليف در تهران حضور داشته باشند. حضور در مراسم تحليف در برنامه آقاي جعفري بود، اما متأسفانه ايشان موفق نشدند همانند ديگر فرماندهان نظامي در اين مراسم حضور داشته باشند». حاضران هم زياد بودند؛ از علي پروين، علي دايي، کريم باقري، داريوش ارجمند، عليرضا افتخاري و... حضور داشتند ولي درعينحال غايبان بيشتر به چشم ميآمدند؛ از ميان رقيبان روحاني در انتخابات «سيدابراهيم رئيسي» و «محمدباقر قاليباف» و «مصطفي هاشميطبا» نبودند و تنها «مصطفي ميرسليم» در مراسم حاضر بود. درعينحال هيچ رئيسجمهوري سابقي هم در بين ميهمانان نبود؛ نه «سيدمحمد خاتمي» و نه «محمود احمدينژاد».
اعتراض
با پايان سخنراني آمليلاريجاني، از حسن روحاني دعوت ميشود که براي اداي سوگند پشت تريبون برود. هنگام رفتن روحاني به سمت تريبون صداي «جهانبخش محبينيا» نماينده «شاهين دژ و مياندوآب» بلند شد و گويا به مسئلهاي اعتراض ميکرد و خواهان تذکردادن بود که موفق نبود. روحاني به تريبون رسيد؛ آمليلاريجاني قرآن را به روحاني ميدهد و روحاني هم متن سوگند که در اصل 121 قانون اساسي آمده قرائت ميکند. هنگام قرائت سوگند کريميقدوسي همچنان مشغول نوشتن است. با پايان سوگند را عدهاي کف زدند و عدهاي صلوات فرستادند. در اين بين يک چهره حواس خبرنگاران و عکاسان را به خود جلب کرد؛ «حسين فريدون» برادر رئيسجمهوري که در رديف آخر صندلي نمايندگان روي صندلي شماره 305 نشسته بود.
پس از اداي سوگند روحاني سخنرانياش را آغاز کرد. کريميقدوسي همچنان مينوشت. اواسط سخنان روحاني، يکي از نمايندگان دفترچهاي را به محبينيا نشان داد. او هم دفترچه را گرفت و مشغول خواندنش شد. کريميقدوسي دوباره کاغذي را روي مانيتورش گذاشت و عکس گرفت.
احسنت
روحاني به بخش سياست خارجي سخنرانياش رسيد و گفت: «ملت ايران هرگونه تهديد و تحريم را مقابلهبهمثل جواب ميدهد»؛ اين جمله روحاني با فرياد احسنت و کفزدن حاضران مواجه شد. لحظاتي بعد جملهاي گفت که بيشتر از قبلي تشويق شد: «آنهايي که به دنبال پارهکردن برجام هستند، بدانند که با اين کار طومار عمر سياسي خود را پاره خواهند کرد». روحاني در سخنانش مانند سخنراني تنفيذش يادي از آيتالله هاشميرفسنجاني نکرد؛ محمد هاشمي در گفتوگو با «ايلنا» از يادنشدن از آيتالله در مراسم تنفيذ و تحليف به عنوان «بيمعرفتي» ياد کرد. البته «محسن هاشمي» منتخب شوراي شهر تهران در مراسم حاضر بود. همچنين «عفت مرعشي» همسر آيتالله هاشمي در مراسم حاضر بود و کمي آن طرفتر از همسر و دختر «حسن روحاني» نشسته بود.
روحاني مشغول سخنراني بود و کريميقدوسي همچنان مشغول کار خودش. سخنراني روحاني به پايان ميرسد؛ محبينيا دفترچه را بالا گرفت و همچنان خواستار تذکردادن بود که البته به نتيجه هم نرسيد.
پايان
لاريجاني دوباره از ميهمانان تشکر کرد و ضمن اعلام پايان مراسم، زمان جلسه بعدي مجلس را سهشنبه 17 مرداد اعلام کرد. ميهمانان از صحن خارج ميشدند؛ عدهاي هم مشغول گرفتن عکس يادگاري بودند و عدهاي هم مشغول سلام و احوالپرسي. روحاني هم در معيت «اسحاق جهانگيري»، «سيدحسن خميني» و «محمدجواد ظريف» با خوشوبش با ميهمانان از صحن مجلس خارج شد. لحظاتي قبل از خروج حاضران، هيئترئيسه با به صدا درآوردن زنگ مجلس، پايان يکصد و بيست و ششمين جلسه علني مجلس دهم را اعلام کرده بود.
----------------------------------------
یادهایی که نباید فراموش شوند
محمدرضا تابش- نايبرئيس فراكسيون اميد مجلس
ششمین مراسم تحلیف ریاستجمهوری است که در آن حضور دارم؛ آنهم در سالروز صدور فرمان مشروطیت که یادآور روح عدالتخواهانه و عزتطلبانه و ضداستبدادی ملت شریف ایران است. خداوند را برای نعمت خدمتگزاری به مردم، در عهد جمهوری اسلامی سپاسگزارم. یاد سلسلهجنبان این انقلاب حضرت امام (ره) را گرامی میدارم و به روح پرفتوح شهدای والامقام که سندهای عزت و افتخار ما هستند، درود میفرستم. از رؤسای جمهور ما بعد از انقلاب، یکی از مردم بریده و به بیگانگان پناه آورده است. خداوند روح رؤسای جمهور شهید و فقید ما، رجایی و هاشمی را شاد کند که در قید حیات نیستند و بر عزت رهبری فرزانه انقلاب بیفزاید که سکاندار انقلاباند و متکای مردم. مراسم تنفیذ در حضور ایشان برگزار شد. ولی ایکاش آقایان خاتمی و احمدینژاد به این مراسم دعوت میشدند تا جمهور مردم تنها نبود و حاشیهها بر متن مراسمی باعظمت که تنها چند صد نفر ميهمان خارجی و شخصیتهای داخلی در آن حاضرند و امروز تهران برایش تعطیل شده و کلی هزینه صرف برگزاری آن شده، سایه نمیافکند. یاد نمادها و عزیزانی که باید میبودند و نیستند بر روحم سنگینی میکند. برای حضورنداشتن این مرحومان و بزرگواران نگران نیستم. آنها در پیشگاه ملت قدرشناس، جایگاهشان محفوظ است. بلکه برای کسانی که وجهه این انقلاب مردمسالارانه و آزادیبخش و عزتآفرین را چه آسان و سهل خدشهدار میکنند، نگرانم؛ نگران قضاوت تاریخ. این روزها آرام ولی با پیگیری مجدانه در تلاش بودم تا دایره ملاقاتکنندگان با محصوران کمی باز شود. بسیاری از افرادی که با آنها صحبت شد، با این مسئله موافق بودند. امیدوارم مسئولان مربوطه نسبت به این موضوع مسئولانه و هوشمندانه عمل کنند. اینها را که قلمی میکنم، سخنان آقای دکتر روحانی درباره بهایی که ملت برای مشروطیت پرداخت و برجام و مردمسالاری دینی و حقوق شهروندی و وحدت و... در گوشم طنینانداز است. اما ایکاش به برخی وعدهها و شعارهای دوران انتخابات که بارها از سوی مردم مطرح شد و عمل به آنها مورد تأکید قرار گرفت، اشارتی جدیتر میشد و حداقل با ذکر نام آیتالله هاشمیرفسنجانی از ایشان تجلیل به عمل میآمد. گوشم به سخنان رئيسجمهور و در حال تایپ مطلبم که زنگ پایان مراسم نواخته میشود. بدرود